Absalon estis unu el la plej rimarkindaj kaj elstraj personoj, kiuj iam ajn naskiĝis en Danio. Li apartenis al mezselanda, potenca, nobela familio. Tiu havis grandan influon en la 12-jarcento, ne nur pri la reĝa potenco sed ankaŭ pri la eklezia.
Iun tagon en la jaro 1128 Absalon kaj lia ĝemelfrato vidis la tagan lumon en la urbeto Fjenneslev apud Sorø. En la bapto la knaboj ricevis la nomojn Axel kaj Esbern, sed en sia matura vivo la nomo Axel estis anstataŭita per la pia nomo Absalon kaj per tiu li iĝis fame konata.
De kiam Valdemar la Granda iĝis reĝo en 1157 devenas la scio pri Absalon. Li estis intima amiko de Valdemar kaj kaŭze de tio donis Valdemar al li espiskopan postenon en Roskilde. Absalon bone kaj sincere apogis Valdemar en lia reĝperiodo, ne nur per sia saĝeco kaj kuraĝo, sed ankaŭ kiel ĉefa politikisto de Danio. Lia scio estis eminenta kaj pro ĝi li plurfoje venkis la batalojn kontraŭ la malamikoj; la Vendoj.
En la jaro 1167 konstruis Absalon la unuan kastelon de Kopenhago. Ĝi ne estis luksa kiel la postaj kasteloj. Ĝi funkciis kiel defendejo de la urbo. Ĝi nur havis turon ĉirkaŭita de ringmuro.
Dum jarcentoj tiu kastelo ankaŭ funkciis kiel restadejo de danaj reĝoj, sed tiam oni ne pensis pri metoda plano de la urba konstruo, kaj tial la domoj tute hazarde situis apud la kastelo. Tamen dum sekvaj jaroj ili estis forigitaj por doni lokon al novaj kasteloj.
Jam en la antikva epoko estis malgranda haveno ĉe Kopenhago kaj verŝajne ankaŭ komerca trafiko el ĝi. Samjare kiel la konstruo de la kastelo okazis plibonigo de la haveno. Absalon konstruis pontojn inter Amagero kaj Selando. Kaj en la haveno la kajoj estis pligrandigitaj.
Sub nuna Christiansborg oni povas vidi la ruinojn de la antaŭa kastelo, same kiel la murojn de la kastelo de Absalon. Krom tio ankaŭ la puto de Absalon videblas.
